Katarzyna Golicz: W poszukiwaniu straconego czasu

Co było zanim się staliśmy? Dokąd pędzimy? Skąd wiemy, że byliśmy, jesteśmy i będziemy? Jak uchwycić moment bycia? Jak uchwycić widok zanim uleci? Jak uchwycić to coś “pomiędzy” wydarzonym a mającym się wydarzyć; pomiędzy wyobrażeniem a widokiem? Jak głęboko myśl o niebyciu odbija ślad na płótnie? i jaki on jest?

Czy widzisz jaki ten ślad kolorowy i ekspresyjny? A tamte powidoki jakie nostalgiczne i niedorzeczne! Ależ nierealne i niezakotwiczone… po co dryfuje bezsensownie w powietrzu? …a jednak irytująco w tej rzeczywistości jednym małym pazurem haczy.

Po co Ci obraz? I co na nim widzisz? Tu i teraz? Wtedy i tam? Czy nigdzie i zawsze? Czy widzisz jak fascynująco tracisz swój czas?